تأثیر گسل جوان زاگرس بر شکل گیری دریاچه های کواترنری مطالعه موردی: کهن دریاچه های زاینده رود، کاکلستان و ازنا

  یکی از موضوعات مهم دربارة رشته کوه زاگرس، ناهماهنگی بین برخی ازآبراهه­ها و ساختار زمین­شناسی آن است. این موضوع در مورد شبکه آبراهه­های زاینده­رود به یکی از بحث برانگیزترین مباحث تبدیل شده، به گونه­ای که در این باره سه فرضیه متفاوت عنوان شده است. برای رفع این اختلاف نظرها و رسیدن به یک نتیجه­گیری کلی، این حوضه و دو حوضه کاکلستان و ازنا  به  فاصله 62 و 85 کیلومتری شمال خاوری آن، مورد مطالعه دقیق کتابخانـه­ای و میدانی قرار گرفتند. به استناد شواهد مختلف به دست آمده از وضعیت پادگانه­های رودخانه­ای، رسوبــات و فسیل­های دریاچه­ای، سیرک­ها و رسوبات یخچالی و زمین­ساخت فعال نتیجه­گیری شده که در طی پلیوسن، عموم سرشاخه­های رودهای زاگرس به سمت خلیج فارس جاری بوده­اند. اما، بسیاری از این آبراهه­ها در اواخر این زمان و یا اوایل پلیستوسن، در اثر فعالیت گسل جوان زاگرس به دام افتاده و دریاچه­هایی را تشکیل داده­اند. بعد­ها در اثر فرایند­هایی که بیشتر زمین­ساختی بوده­اند، بستر این دریاچه­ها گسیخته شده و جریان آب در حوضه­های ازنا و کاکلستان در مسیر قبلی و  در حوضه زاینده­رود در مسیر معکوس جاری شده است.